Friday, November 30, 2012

వ్యథల గూడు ...


వ్యథల గూడు

అత్యంత సాధారణ భాష, భావజాలంతో ఒక క్రమగతిలో సాగే ఈ పదహారు కథల 'కథలగూడు'లో రచయిత దేవులపల్లి కృష్ణమూర్తి నింపాదిగా, స్థిమితంగా ఉండుండీ జీవితం మారుమూలల్లో దాగిన మానవీయ అంశాలపై అసాధారణ శక్తిగల సెర్చిలైటు వేసి, మస్తిష్కంలో వెలుగులు వెలిగిస్తాడు. ఆయా పాత్రల నిరాడంబరత్వాన్ని సాధారణమైన భాషలో పలికిస్తూ మెరుపులు మెరిపిస్తాడు.

డెబ్బై ఏళ్ళ జీవితంలో తనను వెంటాడిన జ్ఞాపకాలను, మధ్యతరగతి బతుకు వెతలను- ఒక బైరాగి తత్త్వాలను గానం చేసినట్టు కథలుగా పాడి పాఠకులకు వినిపిస్తాడు. ఒక దశలో రచయిత మాయమయ్యి ఒట్టి కథ పాఠకుడిలో అనుభూతై ధ్వనిస్తుంది. కథానంతర వ్యథ పాఠకుడి అంతరంగంలో మిగిలిపోతుంది. విస్తృతమైన రచయిత జీవితానుభవం ఈ కథలగూటిని అల్లే క్రమంలో ఒక మార్మికమైన శైలిని సాధించింది. ఆ శైలే పాఠకుణ్ణి ఈ కథలను చివరిదాకా చదివిస్తుంది. రచయితను సమూహ రచయితల నుంచి విడదీసి విభిన్నంగా నిలబెడుతుంది.

కృష్ణమూర్తి కథలు రెండు, మూడు దశాబ్దాల కాలపు వ్యక్తులనూ, సంఘటనలనూ పాఠకులకు పరిచయం చేస్తాయి. కొన్ని కథల్లో మాత్రం రచయిత వృత్తి అయిన రెవెన్యూ తత్త్వం తొంగి చూసి వాటిని వ్యాసాల్లా మార్చాయి. మొత్తం మీద ఈ సంపుటిలోని కథలన్నీ రచయిత నాస్టాల్జిక్ అనుభూతుల రూపాంతరాలే. దాచేస్తే దాగని చరిత్రకు కథాకృతులే. క్షణక్షణమూ 'సత్యం' చేసుకుంటున్న ఆత్మహత్యకు ఒణికిపోతున్న మానవీయ విషాదాంతాలే.
కేవలం పాఠకులే కాదు, కొత్తగా కథలు రాసే రచయితలూ, పాత రచయితలూ... ముగ్గురూ చదవతగ్గ కథలివి. సంఘటనలను కథలుగా ఎలా మలచాలో చెప్పే గైడ్ ఈ కథల (వ్యథల) గూడు.

- డి. లెనిన్ 

కథల గూడు, దేవులపల్లి కృష్ణమూర్తి
పేజీలు : 122, వెల : రూ. 60
ప్రతులకు : హైదరాబాద్ బుక్ ట్రస్ట్, బాలాజీ నగర్, గుడిమల్కాపూర్, హైదరాబాద్-06

ఆదివారం ఆంద్ర జ్యోతి 25 నవంబర్ 2012 సౌజన్యం తో ) 

Monday, November 19, 2012

ఆప్తమిత్రుల ప్రోద్బలమే 'నిర్జన వారధి' - త్వరలో ఆంగ్ల అనువాదం: కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ ...


తన జీవితంలో ప్రతి సంఘటనను గుర్తుచేస్తూ రాసిన ''నిర్జన వారధి'' పుస్తకానికి ఎంతో ఆదరణ లభించిదనీ, ఇప్పటికే రెండు సార్లు ముద్రితమై మూడో ముద్రణ త్వరలో విడుదల కాబోతున్నదనీ పీపుల్స్‌వార్‌ అగ్రనేత కొండపల్లి సీతారామయ్య సతీమణి కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ చెప్పారు.

విశాఖ నగరానికి చెందిన 'రైటర్స్‌ అకాడమీ', 'మహిళా చేతన' సంయుక్తంగా ఆదివారం పౌర గ్రంథాలయంలో ''నిర్జన వారధి'' పుస్తక పరిచయ కార్యక్రమాన్ని నిర్వహించింది. ఈ సందర్భంగా కోటేశ్వరమ్మకు ఆత్మీయ పురస్కారాన్ని ప్రదానం చేశారు.

నిర్జన వారధిపై ఆమె మాట్లాడుతూ, దీనిని ఆంగ్లంలోకి అనువదించడానికి కొంతమంది ముందుకొస్తున్నారని తెలిపారు. జీవితంలో అన్నీ పోగొట్టుకుని ఒంటరిగా ఉన్న సమయంలో ఆప్తమిత్రులు మహీధర రామ్మోహనరావు, పరకాల ప్రభాకర్‌, మానికొండ తదితరులు ఆత్మకథ రాయడానికి ప్రోత్సహించారని గుర్తుచేశారు.

కవియిత్రి విమల మాట్లాడుతూ అరుణ పతాకంపై కోటేశ్వరమ్మకు అచంచలమైన విశ్వాసం ఉందని చెప్పడానికి అనేక సంఘటనలు కళ్లకు కట్టినట్టు రాశారని కొనియాడారు. రచయిత్రి మల్లీశ్వరి మాట్లాడుతూ, నిర్జనవారధి పుస్తకం కోటేశ్వరమ్మ ఆత్మకథ కాదనీ, ఒక చారిత్రక గ్రంథమనీ పేర్కొన్నారు. 'మిత్రసాహితి' వర్మ మాట్లాడుతూ సాధారణంగా వచ్చిన ఆత్మకథలకు భిన్నంగా కోటేశ్వరమ్మ రాసిన 'నిర్జనవారధి' ఉందని అభిప్రాయపడ్డారు.

(ఆంధ్రజ్యోతి, 19-11-2012 సౌజన్యంతో)

Thursday, November 15, 2012

ప్రేమ్‌చంద్‌ సతీమణి శ్రీమతి శివరాణీదేవి రచన : '' ఇంట్లో ప్రేమ్‌చంద్‌ '' ...


ఇంట్లో ప్రేమ్‌చంద్‌


అన్ని మానవ సంబధాల్లోకి అతి సన్నిహితమైనదీ, ఎక్కువ కాలం కొనసాగేదీ భార్యాభర్తల అనుబంధం.
భర్త చనిపోయాక భార్య ఆయనతో తను పంచుకున్న జీవితం గురించి నిజాయితీగా రాయటమనేది భారతీయ సాహిత్యంలో చాలా అరుదుగా కనిపించే అంశం.
ఈ పుస్తకంలో శివరాణీదేవి ఆ పని చేసి చూపారు.
సంభాషణల ద్వారానూ, అక్కడక్కడా స్వగతంలాగానూ ఆమె రాసిన విషయాలవల్ల ప్రేమ్‌చంద్‌ తాలూకు గొప్పదనమే కాక, ఆమె గొప్పదనమూ, ప్రేమ్‌చంద్‌ని ఒక్కోసారి ముందుండి నడిపించిన ఆవిడ తెలివితేటలూ, ధైర్యమూ అనుకోకుండానే ఈ పుస్తక,లో మనకి కనిపిస్తాయి.
ప్రేమ్‌చంద్‌ గురించి తెలియని తెలుగు పాఠకులు అరుదు.
ఆయన వ్యక్తిగా ఎటువంటివారో తెలుసుకునేందుకు,
ఇంకా ముఖ్యంగా ఆయన భార్య శివరాణీదేవిలో ఎంత ప్రతిభ ఉందో తెలుసుకునేందుకు అందరూ ఈ పుస్తకాన్ని తప్పక చదవాలి.
..................
పాఠకుల ముందు ఈ పుస్తకాన్ని ఉంచటం వల్ల నాకు నా కర్తవ్యాన్ని నెరవేర్చానన్న తృప్తి కలుగుతోంది. ఈ పుస్తకం రాయటం వెనక ఆ మహా రచయిత కీర్తిని అందరికీ తెలియజేయాలన్నది నా ఉద్దేశం కాదు. చాలా మటుకు జీవిత చరిత్రల్లో జరిగేది అదే. ఈ పుస్తకంలో మీకు మా ఇంట్లో జరిగిన సంఘటనల జ్ఞాపకాలు కనిపిస్తాయి, వాటిలో ఆ మహా రచయిత వ్యక్తితం కనిపిస్తుంది. మానవత్వం దృష్ట్యా కూడా ఆయన ఎంత గొప్పవాడో, ఎంత విశాల హృదయుడో చెప్పేందుకే ఈ పుస్తకం రాశాను. ఇది చెప్పేందుకు నా కన్నా ఎక్కువ హక్కు మరెవరికీ లేదన్నది నా నమ్మకం.
........................................................... - శివరాణీదేవి ప్రేమ్‌చంద్‌
...........................
''ముసలి ఆవుని ముస్లింలు బలి ఇచ్చినప్పుడు రెండు పక్షాలవాళ్లూ కొట్టుకు చస్తారు. కానీ అదే ఇంగ్లీషువాళ్లు వందలకొద్దీ ఆవులనీ, దూడలనీ చంపినప్పుడు హిందువుల రక్తం కోపంతో మరిగిపోదేం? నువ్వే చెప్పు, మేకలని బలివ్వని దేవత గుడి ఉందా మన దేశంలో?
ఏ మతమూ పూర్తిగా మంచిదీ కాదు, చెడ్డదీ కాదు. ఆవుకోసం ప్రాణాలు ఇవ్వటానికి వెనకాడని ఆ హిందువులే తల్లిదండ్రులకి ఒక ముద్ద అన్నం పెట్టలేరు...''
........................................................ - ప్రేమ్‌చంద్‌
.........................................................................................................................
ఈ పుస్తకాన్ని అనువదించిన ఆర్‌. శాంతసుందరి విఖ్యాత రచయిత కొడవటిగంటి కుటుంబరావు కుమార్తె. 1947 ఏప్రిల్‌లో మద్రాసులో పుట్టారు. గత మూడు దశాబ్దాలుగా అనువాద రంగంలో కృషిచేస్తున్నారు. వీరివి ఇంతవరకూ హిందీ, తెలుగుభాషల్లో దాదాపు యాభై పుస్తకాలు ప్రచురణ పొందాయి. కవితలూ, కథలూ, నవలలూ, నాటికలే కాక వ్యక్తిత్వ వికాసానికి సంబంధించిన పుస్తకాలు కూడా అనువదించారు.
అనువాదాలకు గాను, భారతీయ భాషా పరిషద్‌ (న్యూఢిల్లీ), జాతీయ మానవహక్కుల సంస్థ (న్యూఢిల్లీ), పి.ఎస్‌. తెలుగు విశ్వవిద్యాలయం (హైదరాబాద్‌)ల నుంచి పురస్కారాలు అందుకున్నారు. ప్రస్తుతం హైదరాబాద్‌లో వుంటున్నారు.



ఇంట్లో ప్రేమ్‌చంద్‌

- శివరాణీదేవి ప్రేమ్‌చంద్‌

హిందీమూలం : ప్రేమ్‌చంద్‌ ఘర్‌మే, రోశనాయి ప్రకాశన్‌

తెలుగు అనువాదం: ఆర్‌. శాంతసుందరి

తొలి ముద్రణ : భూమిక మాస పత్రికలో జనవరి 2009 నుంచి జులై 2012 వరకు సీరియల్ గా.

పుస్తకం గా ప్రధమ ముద్రణ : సెప్టెంబర్ 2012

పేజీలు: 274, వెల: రూ.120/-



ప్రతులకు, వివరాలకు:

హైదరాబాద్‌ బుక్‌ట్రస్ట్‌,

ప్లాట్‌నెం. 85, బాలాజీ నగర్‌,

గుడిమల్కాపూర్‌, హైదరాబాద్‌ - 500006

ఫోన్‌ నెం. 04-23521849

ఇమెయిల్‌ ఐడి: hyderabadbooktrust@gmail.com


.

Monday, November 12, 2012

నిబద్ధ మహిళ జీవిత దర్పణం - తెలకపల్లి రవి - ప్రజాశక్తి ...



విప్లవోత్తేజాన్ని, విషాద గాంభీర్యాన్ని తనలో నిబిడీకృతం చేసుకున్న ఒక మాతృమూర్తి ఆర్ద్రగాధ ఇది.
నిబద్ధతకు మారుపేరుగా నిర్దయాత్మక జీవితానుభవాలను భరించిన నిండుకుండ నిజ జీవిత గాధ ఇది.

నిర్జన వారధి పేరిట వెలువడిన కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ జ్ఞాపకాలు కళ్లను చెమరింపచేస్తాయి.
అదే సమయంలో పిడికిళ్లు బిగిసేలా చేస్తాయి.
ఆలోచించగలిగిన వారిలో అనేక ప్రశ్నలనూ రగిలిస్తాయి.
మిగిలిస్తాయి.
అందుకే ఇదొక అరుదైన ఆత్మకథ.
అంతు తెలియని వ్యథ.
ఆడవాళ్ల రొద.

కోటేశ్వరమ్మ బాల వితంతువుననే సంగతి తెలియకుండానే పెరిగారు.
తనకు తెలిసిన తర్వాత దీర్ఘంగా విచారించే అవసరం లేకుండా కమ్యూనిస్టు నేతల చొరవతో నాటి కృష్ణా జిల్లా పార్టీ కార్యదర్శి కొండపల్లి సీతారామయ్యను పెళ్లి చేసుకున్నారు.
కుటుంబాల పరమైన ప్రతికూలతలను అధిగమించి ఆశయబద్ధమైన అన్యోన్య జీవితంలో బాబు, పాపలను కన్నారు. ఆయన బలవంతంపైనే ప్రజా కళాకారిణిగా మారారు.
అదే సమయంలో అగ్ని పరీక్షల వంటి నిషేధాలు, నిర్బంధాలను చూశారు.
అతి దుర్భరమైన అజ్ఞాతంలో అష్టకష్టాలు పడుతూ అమ్మలా, అక్కలా అనేకమందిని ఆదుకున్నారు.
ఆడవాళ్లకన్నా మిన్నగా అజ్ఞాతంలో తనకు అనుపమ సేవలు చేసిన అన్నదమ్ములవంటి సహచరుల ఆత్మీయత చవిచూశారు.
అనుకోని రీతిలో సీతారామయ్య ఉద్యమానికే చెందిన మరో మహిళకు దగ్గరై తనకు దూరమవుతుంటే
భరించారు. ఈ క్రమంలో ..............................

మిగతా సమీక్ష .. ఇక్కడ ..చదవండి.

http://www.prajasakti.com/soundofsilence/article-401519

ప్రజాశక్తి దినపత్రిక 4 నవంబర్ 2012కి కృతజ్ఞలతో



.

Monday, November 5, 2012

If the people of Telangana wants... There is nothing wrong in giving a separate state - Kondapalli Koteshwaramma .



THE ETERNAL COMMUNIST
- Maa Sarma (The Hans India)

I was happy to remember and recall the contribution to the nation by my leaders Putchalapalli Sundaraiah and Chandra Rajeswar Rao. On hind sight,  I realised that my life was not a waste and that I contributed my mite meaningfully to the  Independence and communist movement of our country


Kondapalli Koteswaramma, who reminds us of the great women of the yore, is a multi-faceted personality. She fought for the country’s in-dependence from the foreign rule and later joined revolutionary communist movement along with stalwarts of her time for the welfare of the poor and down trodden. She made a mark as a writer and revolutionary leader on her own right, coming out of the shadow her husband, Seeta Ramaiah, the founder member of the Communist Party of India (Marxist-Leninist) who later headed the Peoples War Group. She spoke to the The Hans India exclusively about her travails and tragedies, her joys and sorrows, above all her experiences.

You have rich experience as a freedom fighter and a revolutionary leader after in-dependence. Can you share with us some of your experiences?

I had a happy childhood. I willingly and happily participated in Independ-ence movement and later revolutionary movement. I faced many difficulties and tragedies. I came out of the revolutionary movement and raised my children. But I never gave up on my ideals. My elders like Mahidhara Rammohan Rao, Cherukuri Rama Rao and friends like Parakala Pattabhi Rama Rao and Surya-vathi told me that I should record my ex-periences for the posterity. But I could not venture then as I was overwhelmed by the tears and travails that befell me. Re-cently, my granddaughter Anuradha and her friend Vasantha Lakshmi (senior journalists) persuaded me to write my memoirs as I am in the evening of my life.

You went through many tragedies. How did you feel when you recalled it while writing?

I had mixed feelings when I recalled events in my life. I was happy to remem-ber and recall the contribution to the na-tion by my leaders Putchalapalli Sundaraiah and Chandra Rajeswar Rao. On hind sight, I realised that my life was not a waste and that I contributed my mite meaningfully to the Independence and communist movement of our coun-try. Tears welled in my eyes when I re-called the tragedies and travails I went through. I was sad that my children could not know and appreciate my role in the movements. I cried when I recalled that I could not raise my children due to my pre-occupation with the movements. I experienced poverty and could not make both ends meet. At times, I was pes-simistic and thought that it was a waste to continue to live. I tried a couple of of times unsuccessfully to end my life. Putchalapalli Sundaraiah once told me that the country needed people who would not hurt its interests - “You never did any that harmed the country.” People like you should live until death comes your way. After that pep talk, my pes-simism vanished. With the same inspira-tion I started writing my memoirs at the age of 90.

Tell us about your happiest and beautiful moments in your life.

I was nine years when Mahatma Gandhi came to our village. Many women stood in long lines to give him their gold ornaments and money. I also joined them and removed ornaments from hands and ears and gave them to the Mahatma. I cherish that moment.

H ow was your childhood?

I had doting parents and led a happy, carefree childhood. We were a well-to-do family with servants. I was never required to do any household chores. I was a child widow. My father arranged tutors to teach me music and Puranas. Nagireddy, my paternal uncle, was a freedom fighter and he advised me that I should sing songs written by freedom fighter Garimella Satyanarayana who wrote in-spiring songs about India. I faced tough times only after I entered the freedom movement. Leaders like Sundaraiah and Rajeswara Rao, who were richer than us spent their wealth for the benefit of com-munist movement. I never felt sorry for selling my property and financially help-ing the movement. I always thought so-cialist state would be established and everybody would be happy in that society.

You were very close to Sundaraiah and Rajeswar Rao?

Yes. Rajeswara Rao arranged my mar-riage with Kondapalli Sitaramaiah at his house. Maddukuri Chandrasekhar Rao (Founder Editor of Visalaandhra daily) used treat me as her own sister. He was my literary and music mentor.

Another person who inspired us in those days was Atchamabha (A physi-cian and freedom fighter in Vijayawada. She was later elected as an MP from Vi-jayawada.). She inspired us to break the shackles of social restrictions and join the freedom movement. We used to march in the Vijayawada streets wearing khaki shorts and shirts. Some rowdies used to heckle us but they knew we had the sup-port of Atchamabha and the communist party.

Do you think the ancient Indian literature did not reflect the reality of the society?

Manusmriti did some disservice to the women. But some literature is there which eulogised the women. One exam-ple is Kalidasa’s Shakuntalam. When Vidhyavathi asked Kalidasa to write about Dushyanta, he refused to write as he left his wife in the forests and when she came to his royal court when she was pregnant, he refused to accept her. Then Vidhyavathi told him to write on Shakun-tala, he wrote Abhinava Shakuntalam. This episode was narrated widely. Manu Charithra got prominence and literature that did justice to women was ignored.

Sundaraiah and Rajeswar Rao were your mentors. How did you feel when they went separate ways?

When the Communist Party was split Rajeswara Rao and Sundaraiah headed separate parties. When I asked them about it, they said their differences were temporary and asked me not to bother about it. When Rajeswar Rao’s wife Sav-itrimma was ailing, I went to Sundara-iah’s wife and went to her to enquire about her health. Inspite of their differ-ences, you cannot suspect the motives of Rajeswar Rao and Sundaraiah. You can-not doubt their commitment to the cause of the people. They were noble people. I think good politics started with the com-munist parties.

Do you have any happy memories with Sitaramaiah?

Sitaramaiah inspired me. However, I went through difficulties because of my marriage with him. I never wanted to see him again. Because of him I lost my chil-dren. I lost my property. When he was bed-ridden, some elders like Kalavakuri Narayana Rao, Katragadda Narayana Rao and Mahidhara Ra-mamohan Rao told me that he wanted to see me. I refused. I told them, I cannot see a person who made me undergo un-told miseries. But they said he realised his mistakes and was repenting. I relented and went to see him. He broke down when he saw me. I met him after 20 years. I asked him why he was crying and told him that the tears in my eyes dried up for what he did to me and my chil-dren. I told him he was the main cause for my miseries. He cried again. I cried and made up with him. The element of woman in me may be the reason, I have forgiven him. It might be her strength or weakness, but the instinct of mother in a woman makes her unique.

What were your best moments with him?

He got me out of my house and mar-ried me. He spent happy moments. He sold his family property and spent that for the Party. I also spent the money after selling away my 50 sovereigns of gold I brought from my home. Because he was
good, I loved him and married him. We went through difficulties due to his party work. As long as I lived with him, I un-derwent the difficulties happily for the party and my children.

What led to your break up with him?

One comrade was killed in police fir-ing. His wife was suffering from epilepsy (fits). Sitaramaiah told me that the doc-tors said if she is looked after well, she will recover. I readily agreed and invited her to live with us. Soon after, I felt that Sitaramaiah developed aversion towards me. As she did not overcome fits, he ac-cused me of not giving adequate care to her, which was not true. One day she and Sitaramaiah said I was responsible for her leaving the house. Soon he started living with her. There were rumours that she was a wealthy women and Sitaramaiah had developed relationship with her. I complained to the party. The party con-ducted an inquiry and suspended him from the membership. I finally left him and started living on my own. He left me for a woman. I left everything came to him. I underwent difficulties along with him. But he thought that woman was more important than the party and me.

Do you think Sitaramaiah is a successful leader?

When he died nobody from his party came. I think life is like that. I went through difficulties and he left me. He spent best part of his life for the party. Three fourths of his life, he spent in jails, forests and underground.

Is there any memorable occasion during your underground life?

I spent underground life in Krishna district, Maharashtra and Orissa. I en-dured difficulties because I thought we were doing it for a cause. When I trav-elled in train, they used to send some am-munition along with my luggage. Of course they never told me.

You read Gurazada and Kandukuri. Have you ever read Chalam?

I read some of it. But we never took Chalam to the people. We used to distrib-ute and sell Gurazada, Kandukuri, Prem-chand, Tagore and Gorky Amma etc., not Chalam. At that time the society was not ready to accept him.

You participated in Telangana Armed struggle. What do you think of it?

I did not go to forests for Telangana armed struggle. But I co-operated from outside. When Sitaramaiah came out from jail after Telangana struggle, I went underground along with him.

Do you support separate Telangana state demand?

If the people of Telangana want it should be given. There is nothing wrong in giving a separate state.



(Courtesy : Sunday Hans, 4 November 2012)
 http://thehansindia.info/

Friday, November 2, 2012

"ఓ మనిషికి జీవితం ఇన్ని పరిక్షలు పెట్ట గలదా?" అనిపించింది ఆమె ఆత్మకథ చదువుతుంటే ..." నెమలి కన్ను " మురళి


నిర్జన వారధి

"ఓ మనిషికి జీవితం ఇన్ని పరిక్షలు పెట్ట గలదా?" అనిపించింది ఆమె ఆత్మకథ చదువుతుంటే. అంతకు మించి, వాటన్నింటినీ తట్టుకుని నిలబడ్డ ఆమె స్థైర్యం ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది.

పుస్తకం ముగించి పక్కన పెడుతుంటే, తొంభై రెండేళ్ళ కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ మూర్తి పర్వతమంత ఎత్తున కనిపించింది. మనసులో ఆమెకి నమస్కరించ కుండా ఉండలేక పోయాను.

ఈమధ్య కాలంలో మళ్ళీ మళ్ళీ చదివిన ఆ పుస్తకం పేరు 'నిర్జన వారధి.' లోతైన, బరువైన కథనం.. పుస్తకం పేరులాగే.

'నిర్జన వారధి' చదవక మునుపు నాకు తెలిసిన కోటేశ్వరమ్మ కమ్యూనిస్టు పార్టీ కార్యకర్త.
పార్టీలో కొంతకాలం పనిచేసి, తర్వాత నక్సల్బరీ ఉద్యమంలోకి వెళ్ళిన కొండపల్లి సీతారామయ్య భార్య.
ఈ రెండు పాత్రలూ ఆమె జీవితాన్ని ఎంతగా ప్రభావితం చేసి ఉంటాయో, ఎన్ని పరిక్షలు పెట్టి ఉంటాయో, ఎన్నెన్ని మలుపులు తిప్పి ఉంటాయో అన్న ఆలోచన ఎప్పుడూ కలగలేదు.
అందుకే కావొచ్చు, ఈ పుస్తకం ద్వారా నాకో సరికొత్త కోటేశ్వరమ్మ పరిచయం అయ్యారు.

ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టాక, కట్టుకున్న భర్త కారణం చెప్పకుండా వదిలేసినా, ఏ పార్టీ కోసమైతే తను ప్రాణాలకి తెగించి బలవంతపు గర్భ స్రావానికి సిద్ధ పడిందో ఆ పార్టీయే తనని వదులుకునే పరిస్థితులు వచ్చినా, తోడు నిలబడాల్సిన పిల్లలు, అండగా నిలిచిన కన్నతల్లి ఒకరి తర్వాత ఒకరుగా తన కట్టెదుటే లోకాన్ని విడిచిపెట్టి వెళ్ళిపోయినా...ఇవన్నీ తట్టుకుని నిలబడ్డమే కాదు, తనకంటూ ఓ జీవితాన్ని నిర్మించుకుని నిలదొక్కుకున్న మహిళ ఆమె.

.....

" నెమలి కన్ను " మురళి గారు నిర్జన వారధి పై చేసిన పూర్తి సమీక్ష కోసం ఈ కింది ఇమేజ్ పై క్లిక్ చేయండి. 
మురళి గారికి కృతజ్ఞతలతో ... 






.




Thursday, November 1, 2012

కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ గారితో హెచ్. ఎం. టీ. వీ.ఇంటర్వ్యూ ...


అంతరంగం .శీర్షికన ..
29 అక్టోబర్ 2012 న ప్రసారమైన 
కొండపల్లి కోటేశ్వరమ్మ గారితో హెచ్. ఎం. టీ. వీ.ఇంటర్వ్యూ ... 
వీక్షించండి 



హైదరాబాద్‌ బుక్‌ ట్రస్ట్‌