tag:blogger.com,1999:blog-8790856860629916116.post3273865668191909770..comments2024-01-24T15:44:51.483+05:30Comments on Hyderabad Book Trust ............... హైదరాబాద్ బుక్ ట్రస్ట్ : పథేర్ పాంచాలీ సత్యజిత్ రే అపూర్వ చిత్రానికి నవలా మాత్రృక బిభూతి బూషణ్ బందోపాధ్యాయ...అనువాదం: మద్దిపట్ల సూరిHYDERABAD BOOK TRUSThttp://www.blogger.com/profile/12180440745527538490noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8790856860629916116.post-29313807672371459102008-12-05T07:34:00.000+05:302008-12-05T07:34:00.000+05:30ఈ నవలలో బాల్యం, ఊహలు మొదలైన విషయాలు నిండైన అనుభూతి...ఈ నవలలో బాల్యం, ఊహలు మొదలైన విషయాలు నిండైన అనుభూతినిస్తాయి. కానీ పేదరికాన్ని, శ్రమ పడని సంస్కృతిని మనం గొప్పగా చర్చించడం బాగోలేదు. సర్వజయ (తల్లి) పాత్ర ఏ కోశానా తమ జీవితపు మూలాలు శ్రమలో ఉన్నట్లుగా ఆలోచించదు. శ్రమపడని, శ్రమని నిరాకరించే సంస్కృతే ఈ నవలలోని పెద్దలలో ద్యోతకమౌతుంది. ఈ నవలని, చెంఘీజ్ ఖాన్ నవలని వరుసగా చదివాను. చెంఘీజ్ ఖాన్ నవలలో జీవితం కోసం దాని అంచులదాకా పోరాటం కనిపిస్తుంది. మనం ఏ సంస్కృతిని అందమైనదిగా గొప్పదిగా తలకెత్తుకుంటున్నామో చూస్తే ఆశ్చర్యం వేస్తుంది. దానిలో శ్రమకి స్థానం లేనిదని గమనించాలి. పిల్లలని రక్షించుకోవడానికి సర్వజయ పాత్ర ఎప్పుడూ భర్తకొరకే ఎదురుచూస్తుంది. ప్రక్కవాళ్ళ సహాయం అడగడానికి కూడా మొహమాట పడుతుంది. ఊళ్ళో పొలాల్లో పంటలు పండడానికి మూలాన్ని తెలుసుకొనే ఆలోచన, స్పృహ సర్వజయ పాత్రలో చూపించకపోవడం దారుణం. ఇది ఏమి సంస్కృతి? పురుషాధిక్య, భూస్వామ్య సంస్కృతి. సత్యజిత్ రే గొప్ప సినిమాతీసాడనే గానీ చాలా బలహీనమైన జీవన చైతన్యం మాత్రమే దీనిలో ఉంది. భర్త చనిపోయిన త్ర్వాత మాత్రమే పాపం ఆ స్త్రీ జీవిక కోసం వంటమనిషిగా శ్రమ పడడానికి సిద్దపడుతుంది. ఆ పాత్ర పట్ల మనకు సానుభూతి ఉంటుంది. అది ఆమె పుట్టిపెరిగిన పరిస్థితులు కారణం కావచ్చు. ఆ సంస్కృతే మనల్ని ప్రగతిశీలకంగా కాకుండా వెనక్కు లాగుతుంది.బలహీనతనే అందం, కళాత్మకత అనుకొనే దౌర్భాగ్య స్థితిలోకి మనమందరమూ చేరుకొన్నామా?Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/01957011850862149853noreply@blogger.com